Byłeś kiedyś u nas? Może planujesz nas odwiedzić, a może jesteś jednym z naszych stałych Gości? Tak, Gościem, a nie bezimiennym klientem, obsługiwanym mechanicznie, ze znudzeniem, z rutyną czy powtarzalnością w pełni zautomatyzowanej fabryki. Powtarzalność, schematowość - czy nie kojarzysz jej z nudą? Niegdyś Hitchock stwierdził, że:” Film to życie, z którego wymazano plamy nudy” Dokładnie to samo można powiedzieć o Lofcie. Mówi się o nas bardzo wiele. I nie ukrywamy, że są to zarówno słowa krytyczne jak i oceny przedstawiające nasz team w samych superlatywach. Jednakże, każde z wypowiedzianych słów ma wspólny mianownik. Brak nudy. U nas nie sposób się nudzić. Ponieważ dla nas ponadprzeciętność a co za tym idzie, zadowolenie naszych gości jest miarą naszego sukcesu, sukcesu, którego jesteście współautorami. Ten sam Hitchock miał niegdyś stwierdzić, że: „Film powinien zacząć się od trzęsienia ziemi,, potem zaś napięcie ma nieprzerwanie rosnąć” Bezapelacyjnie tak zaczęliśmy. 7 czerwca, w dzień, który zapisał się na na kartach historii: otwarciem muzeum Elvisa Presleya w Greaceland, przyjściem na świat Prince’a, powstaniem Watykanu, koronacją Ludwika XIV na króla Francji, zwycięstwa Polski nad Portugalią (1:0) podczas Mistrzostw Świata w Meksyku oraz zaproszeniem do Loftu pierwszych Gości. Jesteśmy restauracją czekającym na was przy ulicy Złotej, miejscem w którym udało się ujarzmić cząstkę ludowej tradycji i zamknąć ją w nowoczesnej formie, oazą spokoju gdzie pragnienie ugasicie bajecznymi trunkami i zgodnie z naszą filozofią i w myśl słów Salvadora: „Można nie jeść w ogóle, ale nie można jeść źle” stworzyliśmy naszą kartę dań. Międzynarodowy team, pod czujnym okiem Szefa kuchni skomponuje dla ciebie danie, w którym zaklęte zostały smaki każdego z kontynentów. Odważnie, nie mniej rozsądnie łączymy tradycję z nowoczesnością, kuchnię azjatycką z śródziemnomorską, podkreślając tę niezwykłą fuzję szczyptą polskiego akcentu. Loft to dobre miejsce, by zatrzymać się na chwilę, na kawę, spotkać ze znajomymi na lunchu, czy późnej kolacji, by uciec od miejskiego gwaru,  w samym sercu Warszawy.